Green Baron

Auckland, January 8^th 2009.

Hi Folks

Some news from me while staying in NZ. After my last update on January 1^st no real news though. To be honest the weather is so brilliant I don’t have the time to sit longer behind the PC than necessary. Today it’s Janice her birthday which we celebrate with lunches and dinners (gaining weight what I lost in the last days of my trip; hiking, swimming, sailing. Anyway I have a great time. Spent again some days and nights at Sweety’s home, the new BBQ works perfect. Last Sunday I had a great sailing expierince on one of the America’s Cup sail boats (see picture). Tuesday and Wednesday I was with Tim one of NZ nature photographers. The views I have seen of the rain forest of the Waitekere, the beaches and bays of Kerekere, Piha and Bethels were awesome. Climbing the rocks, hiking through the forest to get to the lakes, exhausting but more than worthy!

Tomorrow my last day and night with my Treklens friends here in Auckland. I will meet Rew Shearer and hope to get an idea about his studio photography. Saturday is my last day in Auckland. Sunday (January 11^th) I will leave this fine city and beautiful area to join the Djoser group and my round trip over the North and South island will start.

Before I forget, I will thank all my Treklens friends, who gave me shelter a bed and a lot of hospitality! Special thank to Janice and Sweety who gave me more than ten day a safe haven in their houses. I will always look back to you as warm and hospital people!

Kia ora

Hans

Auckland, Thursday January 1st 2009!

HAPPY NEW YEAR folks!

Kia ora

Just returned from a short but fantastic trip to the Coromandel, a province south east of Auckland. Together with my new friends Peter and Marilyn Parelta we went to Waihi on the east coast. Spending a night in a Motel. My expectations of the celebration of New Years Eve were a bit overdone.

Although I bought some fine drink it appeared that Kiwi’s hardly the change of years celebrate. So my friends went to bed early because they (and me too) want to get up very early to see the first sunrise of 2009 on Wiahi beach …Well thought that there must be something to do downtown Waihe…..wrong. Only a pub with some local were celebrating the end of the day as ways…..all were intoxicated and as far as they care….it was one of those same days finishing drunk. So five minutes after midnight: “cheers 2009”, a prosit on myself I went of to my Motel and I can assure you I have never had such a quite New Years Midnight, no one was observed on the street…quite and peaceful. No fireworks, no people with champagne on the streets….no nothing. The only surprise was the rain. I arrived totally soaked in my Motel.

The alarm went of on a barbaric time namely at 5 o’clock! Anyway we went of to the beach and were witness of the first sunrays in 2009. (see picture)

Hans

Monday December 29, 2008.

Kia oraAfter a perfect Christmas, my first one at the southern hemisphere, back on track again. The Christmas day I spent first with Janice and Dave and their family. Great party in the garden of Janice son Waine. The weather was perfect, nicely warm and a blue sky. Anyway, received my first Christmas presents ever (in the Netherlands there is no tradition regarding presents on Christmas). Well I received a beautiful photo book from New Zealand, a funny gadget and a very special religious pen…..Later the day I had to say goodbye to Janice and Dave and went to Sweety, Markus and Zak who live at the Ta Atatu peninsula south west of Auckland. Meeting Sweety again was a real pleasure(I met her and Markus in England last year). I enjoyed the warm Christmas meal (Huge turkey and delicious ham) at their home.

Well next day Sweety showed me around and we made a wonderful walk along the bay (see picture) with an awesome view on Auckland. Saturday I went to the volcano Rangitoto and hiked up to the summit. Although it was though I felt a bit proud I reached the top without fainting due heat of physical problems. Unfortunately no bar on the top…what no bar on the top? No bar on the whole island! No problem I had water enough with me, so I survived! The view from the summit of the volcano was breathtaking, although it was a bit hazy. Nevertheless an unforgettable experience.Sunday I went first with Sweety to Cornwall park at the foot of “One tree hill”, took great pictures. In the afternoon of together with Janice and Sweety to the west coast or to be more precise to Muriwai were a huge colony of Gannets breed, made great pictures, see also www.treklens.com/members/GreenBaron/photos .

Well meanwhile I received the list of hotels were I stay during my trip with the Djoser group which starts on January 9th!Tomorrow (Tuesday 30th) I will meet Janice, Peter and Marilyn again, and I will go along with Peter and Marilyn to celebrate New Year. Funny to realize we here in New Zealand will be far ahead of my home country we are twelve hours ahead of you guys in Holland!See you soon on this blog again….keep watching!Hans
Wednesday December 24th 2008The day before Christmas. Happily Christmas isn’t such a circus here in NZ as it is (has become) as in the Netherlands (read Europe and the USA) Anyway it is celebrated, and I will join the Christmas party tomorrow together with Janice and her family. Christmas dinner will be for me at Sweety’s home, my next address were I will stay.

Monday I met Dawn and her partner Warren together with their friend Garry. We went of in Warren’s car [ a kind of a RR car with the registration of 4DAWNY] anyway, we went in to the countryside which was gorgeous! What a views (see pictures) and what a fun we had together and the weather? Well wonderful again.

Tuesday I went to the Auckland harbour and had a roundtrip on a boat which was great also visited the 328 m high Sky tower, the view was breathtaking, my last action of the day was my visit at Kelly Tarlton’s zoo, which is in fact a huge underground aquarium. So busy day yesterday. Meanwhile I receive messages from fellow travellers from the Djoser group who arrive on January the 9th. That’s great because I will be in Auckland to celebrate her birthday.

Must say that I’m really impressed by the hospitality which I receive. Janice and Dave are perfect hosts, sheltering a Dutchy without knowing him really. The same for Sweety, Markus , Peter and Marilyn, I’m them very, very grateful! A big hurray for these generous Kiwi’s.

Monday December 22nd 2008

Good morning/evening dear reader.

Kia ora

Last Saturday I met a dozen Kiwi Trekkies (see picture) in Auckland having a great day together with our camera’s. It was good to meet all these enthusiastic photographers from down under. “Now I can put a face at the name”, was what Timtim said and right he was. We were strolling around in downtown Auckland and also took the ferry to Devonport, a peninsula at the opposite of the Auckland harbour. The weather was wonderful, nice blue sky with many fluffy clouds (see pictures). So in short: it was a superb day together with so many Trekkies. Janice organized this all, hat of for this lady!

Sunday , the longest day here on the southern hemisphere, I went to Waiheke Island in the Hauraki Bay. Again gorgeous weather the views on the Island were awesome (see picture) travelled over the island with a bus, but later changed to a taxi (very affordable) who brought me to the best view points on the island. Came back home at Janice and Dave, tired but satisfied.

BTW staying at Janice and Dave is a real pleasure the hospitality is superb. Hereby my great thanks to these two affectionate people! Today of to Dawn I have no idea who I can expect what to do....it will be a surprise.E noho rā

Hans

Friday December 19th 2008

Today up early: 05:15 for my capture of the first New Zealand sunrise. The weather was almost clear with some nice clouds in the west and over the bay. (I stay with Janice and Dave and they live at the beach :-) The first striking idea was the direction the sun came up: west in stead of east. Well the sunrise was a golden one (see picture).Tomorrow one of the "big days"; I hope to met a dozen Kiwi Trekkies and I sure we are going to have a great (photo day together!)....See ya later!

Arrived in New Zealand

Thursday December 18th 2008

Hi Folks, I'm there(or here, depends on were you are :-) Well arrived after a fast and uneventful flight from KL in Auckland. Although entering NZ wasn't that easy. I was picked out by customs and was thoroughly searched. When the custom officer put on rubber gloves I feared the worst....well he luckily only touched my personal belongings :-) After the for me successful investigation (of my suitcases) he welcomed me to NZ and left me with my suitcases unpacked...After customs I got a warm welcome of Janice, Peter and Marilyn. Of I was in NZ and the weather was gorgeous!Janice took me immediately to a very nice place called "One tree hill" or in Maori Maungakiekie. And as you can see it looks perfect like that? Even the origonal "one and only tree" has been cut...One tree = no tree now.....Strange guys those Maori :-) This place of the Hobbit like shire is so wonderful.

See also the image.Anyway my first impression of New Zealand: Great!

Hans

Tuesday December 16th 2008.

Well another day to update my weblog. Still going strong. Had a perfect dinner last evening (yes Arie, I’m a continuous story about food :-) and I did have a really good night sleep. So I went today to the KL Bird Park and to be honest the photographic opportunities were great. Wonderful birds which could reasonably fly free around under a huge mosquito net. One thing for sure it was HOT…really HOT. My clothes were drenched even like my shoes when I arrived in my hotel, which is BTW perfect.So after a cool shower I took my photo gear again for my last night in KL to make some nocturnal pictures of particular the Petronas Twin Towers one of them I posted here in this blog but you can also find them on my TrekLens account: http://www.treklens.com/members/greenbaron/photos/
Tomorrow I think I’m ging to visit the KL hibiscus and orchid gardens. Leaving in the evening for Auckland.Kiwi’s here I come!Monday December 15, 2008 Hi Folks, Arrived in Kuala Lumpur (and I only zay zis wance: KL) had a perfect flight from AMS to KUL particular because I had a two seat for my self.When I arrived in my hotel in KL I was quite exhausted I can tell you. Well after a few hours good sleep I was ready to see something of KL and I shouldn’t have done that. Buying a wide angle lens extension wasn’t that cheap after all if you are not fully awake and don’t know the difference between Malaysian rupees and Euro’s (And that’s quite a lot). So after that disaster I decided to go back to the hotel for some additional sleep to see what the next day would bring….. That day is today. The weather is perfect, great clouded sky, quite hot (31º C) and humid, but I left Schiphol with minus 1, so what do I complain? Did’t take the public transport but went by feet to the TV tower (up hill losing at least half a kilo of weight) taking shots of it. Continued to the famous Twin Towers took more pictures (see TrekLens: http://www.treklens.com/gallery/photo476169.htm) of course you already noticed myself posing in front of the towers, amazing how small they look now. Well my friends, I off for a dinner (gaining a pound or so) tomorrow my final day in KL during this trip. Keep on watching and you replies in the guestbook is greatly appreciated!HansHow stupid can I be! I’m not leaving KL on Tuesday but one day later….how do I tell it my friends? (in NZ). Well I did. How did it happen? While I tried to check–in via internet and it appeared something was wrong. So I checked my e-mail ticked and it said my departure is on the 17th. Departure! Not arrival! So I’m staying one day more than expected (for myself)……I have to reset my mind (again)

…..
Hans

November 23rd 2008...

Hi Folks,

Back again with the start of a new journey. Within three weeks I'm leaving my home country for a seven weeks trip. On Saturday December 13th (!) I will leave Schiphol Airport with Malaysian Airways to Kuala Lumpur (KL) were I will have a stay-over of three days and hopefully I will see some interesting pasrts of this city like the Petronas Twin Towers. (see: http://en.wikipedia.org/wiki/Petronas_Twin_Towers ) Maybe I meet some Malaysian TL friends too, I don’t know yet.In New Zealand some nice TrekLens members take care of me (I hope :-) like Janice, Dawn, Rew, Tim, Peter, Patricia….and who more? Well a special word for my dear Sweety were it all started. Maybe I will meet her too again. I met Sweety and her family last year in the UK, but she’s having a hard time right now. Wish her and her beloved ones all the best!Well to be honest, although experienced in traveling, I quite nervous, I really do looking forward to see the wonderful country of New Zealand and to meet many TL friends. Having Christmas and New year in the summer must be a quite weird experience too As soon as I have new information about my NZ trip I will let you know, or check this Blog yourself regularly after December 13th .….
see yeah later my friends!

Kia ora

Hans

Haarlem, vrijdag 23 november

Thuis…..en gelijk verkouden :-)

Nou ja, ik kan terugkijken op een fantastische reis en alle opzichten geslaagd.

Mijn laatste dag in Thailand was prima, hoewel het weer al een beetje Hollands was, maar waarbij de tempratuur aangenaam Aziatisch bleef.

Mijn terugvlucht met China Airlines verliep uitstekend. Inchecken is nog nooit zo snel gegaan, geen rij en binnen twee minuten had ik mijn boardingpass. Twaalf uur is wel een hele ruk, maar ik had een redelijke plaats en kon goed mijn benen kwijt. Aangekomen op Schiphol was de tempratuursovergang groot, van 30+ naar nog geen 5 graden! Maar nu weer thuis, morgen, zaterdag 24 november wacht mijn plicht bij de KLC weer. Iedereen die mijn gastenboek heeft gebruikt:bedankt!

Zoals beloofd nog enkele opmerkelijke gebeurtenissen die mijn “dagelijkse” log niet hebben gehaald:

Zoals in Pak Beng; een klein dorp aan de Mekong, daar had ik mijn eerste overnachting in Laos. Het geplande hotel was vol, dus moest ik moven naar een ander onderkomen. Dat bleek later geen verkeerde verandering. Sliep in een keurig schone kamer, weliswaar zonder airco, maar met een fan aan het plafond. Goed, zit ik om tien uur ’s avonds op de rand van mijn bed, mijn koffer en tas uitgepakt en op bed uitgestald, gaat het licht uit. En niet alleen bij mij, in heel het dorp. Met een zaklampje heb ik zo goed en kwaad als het ging mijn tassen weer gepakt, hat zou de volgende ochtend weer vroeg dag zijn. Je zult begrijpen dat ik de voldgende dag niet die kleren aan had die ik aan had willen hebben. Kon dus mijn Mickey Mouse shorts niet vinden.....

De hike door de bergen van Laos, niet alleen maar een vlak parcours. Goed hijgend achteraan gelopen, maar welk het eindpunt moe doch ongebroken gehaald.

In Luang Prabang een beetje laat geworden in de disco bar. Met een stel van de groep heel laat terug naar het hotel. Inmiddels was het niet droog meer, sterker nog het goot en niet zo’n klein beetje ook. Hup de tuk-tuk maar gepakt, maar daar wordt je ook niet droger van. Kwam zodoende drijf nat aan in mijn hotel. Warme regen ook weer wat anders.

Onderweg naar Vientiane niet helemaal lekker, brak van de avond daarvoor, veel te laat gemaakt. Busreis verliep niet lekker, tot de lunch....waren meer Shoestringers die niet helemaal topfit meer waren, heel vreemd :-)

In Vientiane een hotelkamer helemaal in de hoek van het gebouw. Keek om mij heen naar een evacuatieplan, een gewoonte van mij in ieder hotel, niets aan de muur. Dan maar op zoek naar brandblussers, niets! De bordjes voor de nooduitgangen, nergens te vinden. De noodtrap: geblokkeerd. Spruijt dus naar de receptie met de vraag: waar hangt de evacuatie route? Evacuatie wat? Zei de hotel manager. Van dat dus. Heb hem meegenomen en laten zien wat de potentiele gevaren zijn en dat er nog brandblussers, nog noodtrappen te gebruiken waren....man keek op hij het in Keulen hoorde donderen en dat is een heel eind van Vientiane. Kortom heb getracht de veiligheidsboodschap over te brengen, maar of het overkwam? Ik betwijfel het.

Centraal Vietnam leek wel een groot meer, zoveel water. Ook het weer was wat somber, zoniet de stemming onder de Shoestringers.
Saigon, wat een stad, de verkeersgekte zonder ongelukken. De mensen zitten over het algemeen zonder helm op de motor en dan nog het liefst met de halve familie achterop, inclusief opa, neef en de varkens. Wel heel grappig om mee te maken.

Biljarten in Phnom Pehn, wie had dat nog eens kunnen denken. Ging me niet slecht af....veel gelachen om gemiste ballen en andere kleunen Klaverjassen met Frederik, Ilja en Robert. Doen we nog een potje op de reunie?

De Killing Fields en de Tuol Sleng gevangenis, een hoogte- en tegelijkertijd een dieptepunt. Phnom Pehn is overigens best een leuke stad, beter dan Bangkok, dat is me erg tegengevallen. Wat een vieze stad met veel mensen die je lastig vallen en proberen zoveel mogelijk Bath uit je zak te kloppen. Nee, daar hoef ik niet meer naar toe. Toch heeft het mijn vakantie niet nadelig beinvloed.

Angkor Wat hét hoogtepunt van mijn reis. Niet alleen de historie en de indrukwekkende ruïnes, maar ook de sfeer. Siem Reap is een leuke stad, wel toeristisch, maar niet irritant. Zal gauw veranderen als ook Amerikanen hier naar toe komen. Opvallend genoeg heb ik deze reis weining Yankee’s ontmoet, wel veel Aussies, Kiwi’s en allerhande Europeanen. Jappen Chinezen en Koreanen waren er daarentegen in overvloed, maar na achten liggen ze in hun mandje en zie je ze niet meer. Dan was Siem Reap weer “blank” (niet verkeerd begrijpen he....)

Natuurlijk was de ontmoeting met Richard Coulstock alias Kilted-Arab een zeer aangename. Echte Schot met veel humor en alles behalve schraperig, heeft van alles geregeld en betaald. Aangenaame kerel en we hebben heel wat foto-ervaring uitgewisseld.

Mijn beslissing om een dag langer in Siem Reap te blijven om langer met Richard op te trekken is een goede keuze geweest (scheelde anderhalve dag, want met de bus was ik een volledige dag kwijt geweest en met het vliegtuig minder dan een halve). Behalve dat ik langer van de omgeving heb kunnen genieten bleek de busreis behoorlijk “nerve breaking” te zijn geweest: te kleine bus, hele slechte weg, oponthoud bij de grens en kilometers sjouwen met je bagage, Spruijt ontsnapte weer. De groep zei dan ook tegen mij toen ik ze nog net even in bangkok sprak dat het maar goed is dat ik dit niet had hoeven mee te maken. Ze ze zagen (en hoorden) het al helemaal voor zich. Die Spruijt zou z’n mond niet gehouden hebben...of dat een goed beeld van mij geeft betwijfel ik...hoewel.

Bangkok was de afsluiting, of eigenlijk mijn tocht naar de brug over de river Kwai. Weer geen slechte keuze geweest.

Nu dus weer thuis en morgen aan de bak. Mijn volgende bestemming? Waarschijnlijk Australië en Nieuw Zeeland. Wanneer? Hopelijk volgend najaar....tot dan!

Bedankt voor jullie reacties in het gastenboek!

Het verhaal staat nu in de “juiste volgorde onder deze laatste update. Ook heb ik wat foto’s toegevoegd, even naar beneden scrollen.....

Een voorlopig laatste groet!

Hans


Donderdag 25 oktober 2007 - één dag voor vertrek-

Het is nu donderdag 25 oktober bijna twaalf uur. Over vierentwintig uur zal ik op Schiphol zijn wellciht al ingechecked voor de vlucht naar Bangkok en dan door naar Chiang Rai in het noorden van Thailand. Het eerste deel van de reis gaat met China Airlines vluchtnummer CI66. Op Bangkok (BKK) heb ik ongeveer zes uur de tijd -even “foto-shoppen” ? voor ik met Thai Airlines naar Chiang Rai vlieg. Daar hoop ik aan het eind van de zaterdagmiddag te arriveren, de totale reistijd zal ongeveer twintig uur zijn, het tijdverschil met Thailand is zes uur. Kortom ik zal wel bekaf zijn bij aankomst.Overigens heb ik de reis geboekt bij Shoestring, een reisorganisatie waarmee ik goede ervaring heb met mijn reis naar China. De heen- en terugreis vlieg ik alleen, de groep gaat via Wenen naar BKK en terug naar Schiphol. Heb dan ook vier dagen meer te “besteden” dan de groepsleden. Hopelijk zitten er een paar toffe gasten tussen waarmee ik kan opschieten. Opvallend is overigens het “vrouwenoverschot”, er zijn zes mannen en twaalf vrouwen in de groep....kortom het zal wel weer een gezellig gekakel worden.Op deze site staat een afbeelding met mijn reistraject, zo kun je een beetje bijhouden hoe de route loopt, ik begin dus in BKK en ga het getoonde traject rechtsom (met de wijzers van de klok mee) afleggen. In Siem Reap hoop ik een maatje van TrekLens te ontmoeten; de onverbeterlijke Schot Richard of te wel Kilted-Arab. Wel geinig dat iemand die je alleen van internet kent de moeite neemt om van Singapore (waar hij woont) naar Siem Reap te vliegen om mijn daar te ontmoeten. Dat wordt vast een gezellige ontmoeting.Maar goed mijn koffer en rugzak met fototroep zijn gepakt.....nog een (onrustig) nachtje en Spruijt is onderweg.
Zal zodra ik in Chiang Rai ben zal ik proberen de eerste indruk op mijn web log te zetten.

Groetjes,

Hans

Vrijdag 26 en zaterdag 27 oktober...

Gepakt en bezakt op reis naar Azie, spullen honderd keer gecontroleerd en trok om kwart over negen 's ochtens de deur aan de diakenhuisweg achter mij dicht...over viewweken ben ik weer terug. Werd op het station verrast door een telefoontje van Els (ook bekend bij TrekLens als Hendrika of wel Henkie (voor mij) Leuk om zo te vertreken! Inchecken etc. verloopt probleemloos.

Wel, ik zit nu heerlijk buiten achter een PC in Chiang Rai (in Thailand voor de minder oplettende lezertjes) na een vlekkeloze reis van Amsterdam naar Bangkok en vervolgens na zes uur wachten door naar Chinag Rai in het nooorden van Thailand. De reis heeft geen enkel oponthoud gekend! Zonder vertraging, vermiste paspoorten wanhopige douaniers, radeloze vliegjuffen is Spruijt op zijn bestemming aangekomen.

Enfin inmiddels zit de eerste Thaise warme hap al weer m'n mik en gaat deze jongen nu wel even een stukkie tukken. De avondmarkt hier was geweldig, heb inmiddels alweer zo'n 250 plaatjes geschoten waarvan een deel met ASA 800...stom stom stom....maar ik slaap er geen minuut minder om.Morgen zal ik een wat uitgebreider verslagje produceren...toch al weer wat grappige dingen meegemaakt, zoals een Chinees die elf uur tussen twee zwaargewichten de reis Amsterdam Bangkok zonder een woord te mopperen (in zoverre ik Chinees gemoppper kan onderscheiden van het andere Chineze gewauwel :-)Kort om stay tuned...het weer is hier prachtig....zon en 30 graden (althans overdag :-)

Out moan....
Hans

Donderdag 1 november 2007, Luang Prabang (Laos).

Goed, ben nu toch echt onderweg, hoewel minder dan een week, voelt het als een maand….heb het uitstekend naar mijn zin en de groep is helemaal top, hopelijk blijft dat zo, maar ik zou niet weten warom dat significant zou veranderen.Eergisteren in Luang Prabang aangekomen. Met de “slow-boot” twee dagen over de Mekong gevaren van Chiang Khong in Thailand via Pak Beng naar de voormalige residentie van Laos; Luang Prabang. Had ik nooit kunnen denken dat ik hier ooit nog eens zou belanden. Het is een prachtige rustieke stad, relatief rustig met erg weinig autoverkeer. De gemotoriseerde tjuk tjuks razen hier wel de veters uit je schoenen, mar er zijn cvoldoende rustige plekjes te vinden. De stad ademd een zekere gemoedige sfeer, kortom heerlijk ontspannen omgeving.Gisteren een dag van behoorlijke inspanning, nou zeg maar gewoon “zware inspanning”. De gids Kitty (Thais) vermelde dat de aangeboden excursie prachtig zou zijn en op mijn vraag of er veel geklommen zou worden antwoorde ze met haar stralende oogjes, zonder te kniperen: “no it’s only flat; no climbing.” Ik ben benieuwd hoe deze juf een trektocht door de bergen zou definieren?Met het grootste gedeelte van de groep door de Bergen getrokken (lopend!). Het eerste deel ging langs twee zeer orspronkelijke Laotiaanse dorpjes, waar de mensen nog zeer premitief leven. Vooral het bezoekje aan de locale lagere school was prachtig. Overigens hebben we onderweg langs de Mekong (eergisteren) ook zon’n dorpje bezocht, daar hebben we enkele honderdduizenden Kippen aan de lokale dorpsleerkracht overhandigd, wat besteed zou worden voor de aanleg van een beter pad naar de school. Een prima geste van Shoestring! Voor de duidelijkheid; een Kip is de naam van de Laotiaanse munt! Omgerekend 10.000 Kip is 1 US Dolar. De mensen leefden daar primitief, maar hadden wel beschikking over de eerrste levensboeften. Ook lijken mij deze mensen niet ongelijkkig te zijn met hun eenvoudige bestaan. En de kinderenL Die hadden de grootste lol! Vooral om die ene meneer met z’n hoed en corpulente verschijning

Maar goed, gisteren is Spruijt dus door de Bergen van Laos gesjokt, een ongeveer onnodig te melden dat hem dat menig zweetdruppeltje heeft gekost en een verzwikte enkel opleverde waar ik vandaag nauwelijks meer last van heb. De dames in de groep zorgen goed voor me. Na aangekomen te zijn bij het eindpunt; een schitterende waterval. Bij die waterval heb ik een verfrissende duik genomen in het turquoise gekleurde water; heerlijk!

Vandaag een “vrij dag” en loop wat rond door Luang Prabang ga straks lekker lumchen bij een van de locale eettentjes hier in de stad (dorp)..zit nu dus mijn log bij te werken maar ka per mee, het is prachtig weer en ik wil nog een paar mooie gebouwen bezoeken. Morgen trek ik verder door Laos naar de hoofdstad Vientiane. Heb het uitstekend naar mijn zin, alles OK met lijf en leden groetjes uit Laos. Mijn volgende update zal vanuit Vietnam komen.Nog een opvallend detail van uit Laos: de mensen schillen hier hun (sinas)appeltje met een enorm “vleesmes”, en met “de mensen” bedoel ik ook de kinderen….

Groetjes,

Hans

P.S.: Inmiddels 1893 foto’s gemaakt.

Maandag 5 November 2007

"Good morning Vietnam! "
De Vietcong heeft opniew toegeslagen? Verdenk deze macht van de internetstoring. Sorry mensen, dat mijn bericht wat later komt.

Werd gisteren (zondag 4/11) door subversive (?) krachten de toegang tot Hotmail en weblog ontnomen. :-) Zit nu in Restaurant Ushi (Ja ja die van Wendy) in het centrum van Hue. Alles OK heerlijk naar mijn zin hoewel het weer niet erg mee zit, wat druilerig, neemt niet weg dat ik mij opperbest vermaak!

Vanochtend door de provincie Quang Tri gekomen, de 17e breedtegraad...weet iedereen dat nog? B52 bombardementen; hevige gevechten in de provincie Quang Tri. Ik hoor het nog de nieuwslezer zeggen: hevige gevechten in de Vietnamese provincie Quang Tri .... en nu ben ik daar vandaag door gereden. Hier heft het dus bommen geregend..en dan heb ik als kind gemeend dat dat terecht was. Inmiddels weet ik beter! Ben er stil van. Sluit hierbij Vietnam in mijn hart.

Neergestreken in Dong Hoi aan de Vietnameese kust in het Saigon Quang Binh hotel. Mijn vorige bericht kwm vanuit Luang Prabang in Laos en ik ben de afgelopen twee dagen met een bus door Laos naar de grens van Vietnam getrokken.De reis door de hoogvlakten en bergen was schitterend! Heerlijk om te zien hoe ontspannen de Laotianen leven. Het weer van Luang Prabang naar Vientiane, de hofdstad was in het begin niet geweldig, wat miezerregen, wat niet verbaasde omdat de laatste avond in LP het echt goot, tot op m'n onderbroek nat geworden. Gelukkig had ik nog een tweede bij me :-)
In Vietiane heb ik 's avonds heerlijk gegeten met de groep. Overigens is de sfeer nog steeds uitstekend. Veel lachen en soms diepzinnige gesprekken met verschillende mensen. De tweede dag in Vietiane heb ik deels besteed aan het bezoek van enkele tempels een geweldige "Arc de Triomph" (een kadootje van de USA i.p.v. een landingsbaan een kolossale boog op een onmetelijk breede boulevard (ex-landingsbaan).Het weer was sie dag geweldig, stralende blauwe lucht met mooie wolken (hoop dat mijn foto's navenant zijn). Na Vientiane onderweg naar Lak Sao een plaats ca. 50km van de grens met Vietnam. Een rit door het karstgebergte in een woord fantastisch! Onerweg "luchen" we altijd bij lokale eettentjes, opzich niet verkeerd, maar hier wordt veel eten bereid met koreander en dat blijk ik verschrikkelijk smerig te vinden....yek! In iedergeval zorgt het er voor dat ik niet te veel eet :-) Mooie manier om wat gewicht kwijt te raken.De avond in Lak Sao was wel bijzonder. Het is een plaatsje van niks en we zouden gaan eten in het enige restaurant wat het rijk is, "The Only One" was de naam van het etablissiment. Dit op aanraden van de beide gidsen die ons begeleiden. Goed stonden dus om klokslag zeven uur op de stoep; toko dicht. Gids maakt kok wakker, grote paniek, achttien hollanders met knorrende magen. Enfin, alles is toen nog goed gekomen. Na afloop nbaar de lokale disco! Spruijt dansen? Jaha...maar stel je er niets bij voor, maar wel weer erg gelachen. Kreeg verkering met een Laotiaanse vent....laat maar. Goed geslapen in een simpel maar schoon hotel met grote bedden.Vandaag dus onderweg naar Vietnam, het passeren van de grens ging soepel, koffers en rugzakken scannen maar onze kleinere rugtassen niet??? Het is wel een beetje triest weer, de naweeen van een kleine tyfoon die hier niet ver vandaan aan land is gegaan. De velden zijn erg nat, hoewel de weg goed te noemen is. Zit dus nu te internetten in het hotel, overigens een voor Shoestring zeer luxe ding, vergelijkbaar met een goed Sheraton of Hilton! Even een beetje bijkomen, het reizen is wel vermoeiend, maar zeer de moeite waard.Hou er voor vandaag weer mee op, hier alles goed, ga zo weer eten ...kijken wat de pot schaft. Hond?

Groetjes,

Hans

Dinsdag 6 november.

Kort bericht. Zit nu in Hoi An (Hoi An!) prima hotel aan de rivier. Schitterende reis gehad van Dong Hoi naar hier. Door de bergen en langs het strand....kilometers lang zonder hotels :-) Weer erg mooie plekjes bezocht en...het weer was heerlijk, Zon en een erg prettige tempratuur.

Blijkbaar valt het (mijn broer) op dat ik het nog al eens over eten heb, nou ja, ook vandaag weer heerlijk gelunched aan het strand....heerlijke vis. Twee keer per dag warm eten zonder (verder) aan te komen. (weegschaal is mee :-)

Ga nu gauw, de groep wacht op me, we gaan zo eten.... :-)

Groet,
Hans

Hoi An, Donderdag 8 november.

Hoi An! En Hoi Els, Arie, Luuk, Benty Loon......en al die anderen :-) even een bericht vanuit Vietnam.

De reis blijft onverminderd interessant. Inmiddels uitstekend weer, gisteren een mooie dag zowel in de oude stad van Hoi An als in de rijstvelden doorgebracht. Ben alleen lopend op pad gegaan. Naar een flink stuk wandelen van circa anderhalf uur, uitgekomen buiten de stad in alle rust van de uitgestrekte velden. Daar heb ik gewapend met mijn Nikon (hopelijk) mooie plaaten kunnen maken. Werd deels geescorteerd door een brave Vietnamees die drie woorden Engels sprak: yes, no en money :-) Hij beracht mij via smalle paadjes dor de dessa bij een tombe van een door begraven Japanse handelsreiziger, die in 1647 zijn laatste adem had uitgeblazen. Geinig...ware het niet dat mijn Vietnameses vriend mij vriendelijk, doch dringend verzocht om op mijn knieen neer te zeigen en met samen geslagen handen een rituele groet inclusief wierrookstokjes aan onze ontvallen Jappanner te brengen. Moet toch een aardig tafreeltje zijn geweest, maar voelde mij hoogst opgelaten heowel niemand mij kon zien, in geen (rijst)velden of wegen was iemand anders dan mijn vriend en ik zelf te ontdekken.

Goed, na dit toneelspel wilde ik afnokken, edoch mijn opgedrongen vriend wilde dat ik ook nog wat geld offerde en hup, 5000 Dong onder het potjes met wierrook gestopt, wat een gelukzalige glimlach bij mijn vriend op het gezicht toverde. Gezamenlijk liepen we daarna de smale dijkje af weer richting zijn fiets (hij had mij deels op de fiets gevolgd). Terwijl ik afscheid wilde nemen mompelde hij mij "money" toe...OK dan, hij had zijn best gedaan en deze aardige ervaring is toch ook wel weer een paar Dongetjes waard. Dus hup nog maar weer 10.000 Dong er tegen aan (ca. 1 Euro). Deze dag was goed voor hem, 15.000 Dong, want hij gaat die 5000 ophalen, weet ik zeker.

Na mijn rijstveldavontuur weer doorgelopen, tewijl de zon steeds genodelozer op mijn hoed scheen. Na twee uur lopen weer in de stad, nog even daar wat oude huizen bekeken en toen naar het hotel om een verfrissende duik in het zwembad aan de rivier te nemen. Heerlijk uitzicht! 's Avonds met enkele Shoestringers nog de stad in geweest om ....inderdaad te eten.Van de tyfoon nog weinig te merken, alleen staat het water in de rivieren erg hoog, soms tot over de kades. We zien wel, ik kan het weer toch (nog) niet veranderen.Vanmiddag vertrek ik naar Da Nang, om daar op het vliegtuig naar Ho Chi Min City (Saigon) te stappen. Daar verblijf ik de komende drie dagen. Ben inmiddels over de helft van mijn vakantie; "Times is flying when you have fun!"Groetjes,Hans

Ho Chi Mihn City (Saigon) vrijdag 9 november

Hello from Saigon! Even een kort bericht vanuit deze enorme dicht bevolkte stad met 7 miljoen inwoners.

Dit is dus even wat anders dan het rustige Hoi An. Gisteren een goede vlucht gehad van Da Nang -voormalige B-52 luchtmacht basis van de Amerikanen gedurende de Vietnamoorlog- Geen vertraging en een spiksplinter nieuwe Airbus A321 van Vietnam Airlines. Aankomst in HCMC verliep prima, klein hotel in de binnenstad,. Gisterenavond nog laat met een paar vrienden naar de markt en dat was echt een tucht door de Saigon verkeersjungle! On-ge-lo-ve-lijk wat een hoeveelheid bromers, scooters enm fietsen echt honderd duizenden. Oversteken is dan ook een ware overlevings expeditie! Maar goed ik heb het weer overleefd.

Over een half uur naar de Cao Dai tempel waar ook een of andere ceremonie wordt vertoond. Er zal vast ook wel weer gecollecteerd worden. Daarna naar een ondergrondse gangen complex. Vrees dat ik buiten moet blijven ;-)

Tot zover Saigon....tot later.
Hans

Phnom Penh 11 november…

Een groet uit Cambodja....

Vansaag gearriveerd na een enerverende speedbootreis over de Mekong van uit Vietnam. Mijn derde deel van de reis. Saigon was geweldig. De reis naar de Cao Dai temple/kerk was perfect. Mooie show gezien van een zooitje hulpsinterklazen en wat onduidelijke medewerkers in witte gewaden. Tjeemig te peemig wat een flauwekul…zoek maar op: Google “Cao Dai”. Maar een heel kleurrijk tafereel.

Daarna naar de ondergrondse tunnels in Cu Chi ca. 70 km van HCMC…zeer indrukwekkend! De strijd die daar door de VC gevoerd is heft zoveel jonge levens gekost! Het gebied en de historie heft emoties bij mij los gemaakt! Saigon is gekken werk! Echt al die honderd duizend scooters en brommers. Op de weg terug van de tunnels zag ik een brommert met 21 ! koffers die dwars door het verkeer (tegen de rijrichting in) doodleuk z’n handeltje vervoerde….dit tot grote hilariteit van ons Shoestringers inclusief mijzelf :-)Nu dus in Phnom Penh, de reis over de Mekong met de speedboot was echt “vet”. Mooie landschappen en na vier uur varen, na de grens van Vietnam en Cambodja te zijn gepasseerd verdacht die boeventronie? Waarbij ik uitverkorenen was om mijn koffer open te maken…." Open up..OK.. finish.....but I'm Dutch (begreep 'tie niet) ...klaar...wat een flauwekul :-)

Phonm Pehn lijkt een fijne stad te zijn. Vandaag, zondag, flaneerde de halve stad langs de boulevard. De olifant die braaf met z’n begeleider over het trotoir kuierde en vervolgens de knetter drukke boulevard overstak… mooie plaatjes.Morgen een bezoek aan het paleis en museum en de Killing Fields…duidelijk minder vrolijk. De Rode Khmer …geschiedenis…maar wel een gruwelijke.Vertel daar meer over. Sfeer in de groep is onverminderd goed!

Groet uit Cambodja,

Hans

Cambodja, Killing Fields 12 november.

Indrukwekkend…macaber…dat zijn de woorden die mijn u te binnen schieten. Vandaag op de Killing Fields en in de beruchte S-21 gevangenis (Tuol Sleng) in Phnom Penh uit het Pol Pot en zijn Rode Khmer bewind. De angst was voelbaar, het verdriet tastbaar.Het aanzien van de tempel bij de Killing Fields met de duizende schedels, de open massagraven,de verweerde kleding die her en der nog lag. De bloeiende orchideeen,het frisse groen,,,welke contrasten. De eindeloze rijstvelden.Het geluid van de wind door de bladeren van de palmbomen…Hoe groot moet het contrast zijn?Draaide me om te huilen bij het zien van de boom waar tegen kinderen werden dood geslagen….Het verdriet in de Killing Fields was tastbaar voor mij. Mijn gloeiende tranen heb ik afgeveegd en ben verder gegaan. Waarom deze verschrikking die in “mijn tijd” heeft plaats gevonden? De duizenden schedels…de foto’s van de slachtoffers uit de Tuol Sleng gevangenis; een nog levende verschrikking. Dat prikkeldraad, die martelwerktuigen, wat brengt een mens tot zulke waanzin? Bijna onmogelijk om nu mijn gedachten over deze genociede hier te verwoorden.Laat ik maar stil zijn….Met het drama van Vietnam een nieuwe levensles tijdens deze rondreis, ik schaam mij niet voor mijn verdriet…Tranen over Azie, tranen doordrengd met herinneringen…WAAROM?Het paleis van de koning van Cambodja, ook een hoogtepunt, maar ook contrast van deze bijzondere dag, prachtig complex, kleurrijk en door de bijzonder bewlking.

Het is hier nu heerlijk warm weer (anders dan in Nederlandheb ik begrepen. Storm en regen,terwijl het in Cambodjacirca 30 graden is met zon. Geniet nog met volle teugen. Heb mijn verblijf in Siem Reap met een dag verlengt (ontmoet daar een TrekLens maatje uit Singapore) en vlieg met Thai Airways naar Bangkok in plaats van de bus. Morgen een reisdag naar Siem Reap. Daar verblijf ik dan tot het weekend. Ankor Wat (Wat?) wacht op mij. Ben erg benieuwd.Dank voor alle fijne reacties via mijn gastenboek.

Groetjes van uit een warm maar prettig Phnom Penh!

Hans

Siem Reap [Angkor Wat] Donderdag 15 november.

Eergisteren gearriveerd vanuit Phnom Pehn in Siem Reap. De busreis was perfect. Adembenemende vergzichten. Cambodja is erg vlak in het gedeelte om het Tomle Sol meer een beetje als Nederland, maar niet heus. Prachtige suikerpalmen tegen een adembenemende bewolking. Gigantische Culumus Nimbus wolken tekenden zich af tegeb de diep blauwe hemel. In de verte soms een regenbui, waar dan weer een regenboog uit voort kwam.....schitterend. Cambodja is een aangename verrassing!

Dinsdag aangekomen (niet in gewicht hoop ik) in Siem Reap . Leuk hotel, uitstekende kamer. Hier blijf ik een dag langer om verder op te trtekken met Kilted-Arab, die ik inmiddels heb ontmoet. Prima kerel. Vannacht is hij vanuit Singapore naar Siem Reap gevlogen. Echt een top Schot en NIET zuinig :-)
Gisteren, woensdag, Angkor bezocht, of eigemlijk de eerste dag (dinsdag) al. Hup uit de bus gelijk in de tuk-tuk naar de zonsondergang op de tempelberg. Schitterend, maar qua klim, toch weer even een extra verzetje (kilo's moeten er wel vanaf vliegen :-) hoop ik...

De tempel Angkor Wat (of is het een mauseleum, daar zijn de deskundigen het nog niet over eens) is schitterend! Vanochtend om half vijf opgestaan voor de zonsopgang. Ja, ja ik maak lange dagen hier. De lucht kleurde helaas niet zo mooi rood, das morgen maar nog een keer. Het gaat me te ver om alle bijzonderheden van de verschillende tempel/mausuleum complexen te beschrijven. Mijn lieve lezertjes zouden alleen maar wegzappen...maar het is een plaats in Cambodja die je met eigen ogen gezien moet hebben. Zo veel prachtige en bijzondere gebouwen. De enorme bomen die hier groeien, het geluid uit de jungle. Allemaal zo authentiek ik ben hier echt in een andere wereld!

Oplettende lezertjes zullen begrijpen dat de Groene Baron het nog steeds reuze naar zijn zin heeft.
Vanavond neem ik afscheid van de Shoestringgroep. Een farewell party ... Zal vast leuk zijn. Zelf heb ik deze groep als uitzonderlijk prettig ervaren, fijne warmen mensen. Er is geen verkeerd woord gevallen, terwijl we relatrief veel met elkaat zijn opgetrokken. Dat moet ook maar gezegd zijn.

Dankzij Jeroen en Ilya, Robbert en Jaqueline (ook wel Francis door mij genoemd), Frieda en Regina, de M&M-etjes, Frederickque (mag ik je echt geen Freek noemen?) en Claudius...eh..Claudia (afspraak staat he, afhalen op MRS!) Anaya (ook door mij menigmaal anders genoemd....leeftijfd zal ik maar zeggen). Leonie (enthousiaste fotografe, alleen verkeerd equipement...volgende upgrade is een Nikon he? Ellen en Hellen (bedankt voor al je psychische ondersteuning :-) Kristof, onze Belgische medebroeder die zich er toch maar proper staande heeft gehouden met al die Ollanders. Verder onze hoffotograaf Lars (ben benieuwd naar je foto's man!) Amanda en niet te vergeten de gids Kitty uit Bangkok! Dankzij hen is mijn reis door Indo-China nog fijner geworden dan ik ooit had kunen denken. De Baron blijft achter in Siem Reap en gaat morgen op pad met Kilted-Arab die nu ligt te pitten (was om vier uur 's nachts uit Singapore komen vliegen).

Zaterdagmiddag vlieg ik met Bankok Airlines naar Bangkok. Daar slijt ik mijn laatste dagen van mijn vakantie.
Tot in Bangkok!Hans

Zaterdagavond 17 november in Bangkok.

Zo even een korte update. Zit nu in Bangkok, groot hotel met ruime kamer. Heb vanmiddag afscheid genomen van m'n TL-maatje Richard (Kilted Arab). Gisteren hebben we samen de zonsopgang bij Ankor Wat gefotografeerd, daarna lekker ontbeten in het Meredien hotel en daarna op pad naar Banteay Srei (http://en.wikipedia.org/wiki/Banteay_Srei ) een mooie kleine tempel verder afgelegen van Ankor Wat zelf. Prachtig weer maar wel erg heet. In het bijzonder waren de vijvers bij deze tempel; duizende roze waterlelies, mooie libelles en hele grote (agressieve) rode mieren. Richard maakte er een sport van om de beestjes op de gevoelige plaat vast te leggen. 's Avonds hebben we de zongsopgang bij de Bayon vast gelegd (een deel van het Ankor Tom complex; zie ( http://en.wikipedia.org/wiki/Bayon ). Inmiddels ver over de achtduizend opnemes. Heb uitgerekend dat wanneer ik de foto's een seconde lang achter elkaar zou bekijken, ik meer dan twee en en half uur nodig zou hebben. 's Avonds met Richard uit wezen eten in de Tigre de papier in Siem Reap. Darna is het nog laat (vroeg) geworden.

Vanochtend naar het grootste zoetwatermeer in (zuid-oost) Azie geweest, het Tomle Sap meer. Heel bijzonder. De vissers bij het mer zijn zeer arm en "klussen" nu wat bij door toeristen een bootritje aan te bieden. Onderweg werd onze boot belaagd door varende verkoop kraampjes :-) De parlevinker bestaat dus nog!

Vanmiddag afscheid genomen van Richard. Prima kerel, heb een paar leuke dagen met hem gehad en dat was wederzijds begreep ik. Hoop hem volgend jaar in Singapore te ontmoeten. Vervolgens met Bangkok Airlines naar Bangkok gevlogen. Een reis zonder problemen, al met all was ik in vier uur uit en thuis van Siem Reap naar mijn hotel in Bangkok. De groep heb ik nog even gezien, die zijn nu "echt" terug. Nog gauw wat extra kusjes mee gepikt ;-) vanaf hier wens ik ze een voorspoedige reis!

Morgen ga ik Bangkok stad in......je hoort nog van me.

Hans

Bangkok, zondag 18 november

De stad in geweest voor een fotoshoot. Wilde naar het koningklijkpaleis, een schitterend gebouw aan de rivier. De koning wordt hier vereerd als een god. Meterws hoge afbeeldingen van hem en zijn vrouw (maar vooral van hem) zijn hier overal in het land te zien, wat is dat toch die persoonsverheerlijking? Maar goed, speciaal voor hem mijn driekwart langebroek met de zoom tot over de kuit aangetrokken met daarbij een fijn passend polo-shirt. Je gaat tenslotte niet iedere dag naar een paleis. Na een flinke tippel vanaf het hotel, links en rechts tuk-tuk chauffeurs van me af te hebben gekletst, enigszins vermoeid en bezweet aangekomen bij de paleispoort. Echter meneer werdt gewiegerd, pijpen niet lang genoeg. Onzedelijk gedrag?...terwijl hier de sex van de straattegels spat!

De lezer zal begrijpen dat de Groene Baron niet omwille van deze willekeur (hoezo prostitutie in Bankok?) genegen was een andere, langere broek aan te trekken, bovenal om dat ik zelfs met shorts tot op de knie in geen enkele ander paleis, godshuis, tempel of wat dan ook geweigerd was. De Thaise koning Bhumibol kon wat mij betreft het heen-en-weer krijgen. Had toch al genoeg oogverblindende gebouwen als tempels, kerken, mausuleums en andere oude troep op de plaat staan. Verontwaardigd heb ik mij omgedraaid mijn biezen en de boot gepakt om een ander complex op de gevoelige SD-card vast te leggen. Een kwartier later was ik de Thaise prins en zijn vergulde stal al weer vergeten. Heb vervolgens het beeld van "het gezicht van Bangkok" proberen vast te leggen en ben op jacht gegaan naar de "straat Thai". Beelden volgen volgende week op deze site. Na een uur of acht door de stad te hebben gesjokt kreeg ik toch wel behoorlijke stalpoten.

Enfin naar mijn hotel (gerund door moslims) om mijn voeten te laten verwennen bij de Thaise dames gespecialiseerd in voetrefelxmassage. Lopen over gloeiende kolen is minder pijnlijk. Desalniettemin, daarna voelden mijn voeten en kuiten weer als herboren. Vroeg naar bed gegaan, want maandag is mijn laatste dag. Heb besloten om de brug over de rivier de Kwai te bezoeken met een excursie, inclusief bamboevlotvaren en olifantrijden (de beestjes weten nog van niets)...

Hans

Bangkok maandagavond 19 november

Mijn laatste vakantiedag! Drie-en-een-halve week zijn zo voorbij. Morgen de finale naar huis met China Airlines.
Vandaag op excursie geweest naar de brug over de Kwai. Hier liggen ruim 1800 Nederlandse krijgsgevangenen begraven die bezweken zijn bij de aanleg van de beruchte Birma spoorweg. De plaats ligt op de grens van Thailand en Birma.

Opnieuw indrukwekkend, het is een vakantie geworden met historische hoogtepunten. Het raften was simpel maar wel aardig. De olifant had een makkie aan mij, dat gold niet voor een meereizende Omaniër die zeker twee keer zo groot (en zwaar was als ik, echt waar). Toen hij aankwam bij de olifantenopstapplaats keek de olifantenchauffeur naar de man, vervolgens naar de olifant die voor hem klaarstond, nogmaals naar het corpus, schudde met zijn hoofd en zei: "Wait a minute I have to get a bigger elephant for you!" Heb even staan te bulderen van de lach, samen met zijn Arabische vrienden. De man uit Oman was zichtbaar aangeslagen, de olifant in kwestie keek blij, de inminddels aangerukte grotere flapoor een stuk minder.

Na een lange rit weer terug in mijn hotel. Ga nog even slapen om daarna naar het vliegveld te gaan.
Hoop overmorgen mijn reisverslag te completeren en zal dan ook nog enkele ongeschreven hoogtepunten met jullie delen.

Laatste groet uit Bangkok!

Hans

Hoi An Vietnam, thuesday November 6th

Hi galls and guys,

A short message from the Baron who's in Vietnam now having a great time! My journey from Luang Prabang in Laos via Vientiane was great. Wonderful landscape and very nice people. The food; not bad either :-) Must say the temple and stupa in Vientiane were stunning! The weather was great at that time, so I could make great shots! The clear blue sky was a perfect contrast.Wel traveling in the bus fine, making me tired at the end of the day though. See but the sceneries makes it well worthy! Passing the Laotian Vietnamese border went without any problems. The group is great I have a lot of fun with them and the ladies are taking good care of the Baron :-)Well I'm now in Hoi An after a journey from north to south. I started today in Dong Hoi and have already visisted some great sites. BTW pasing the 17th longitudal gave a strange moment. The former demarcation zone (DMZ) is a place full of bad memories. The American war (as the Nams say) has written a sad memory! Anyway the people of Vietnam are put themselve together and are rebuilding there country. Well my friends till no every thing is fine; tomorrow I will visit some interesting historical sites here in Hoi An in central Vietnam. Thursday I will fly to Ho Chi Min City (Saigon). From there I will let you more about my trip.

Take care!

Hans



Thursday November 1st 2007 , Luang Prabang (Laos)

Dear Friends!

Well after a nice and long two day journey over the Mekong river the Green Baron arrived in Luang Prabang, Laos. The trip over the river was great, the views breathtaking and the weather gorgeous. During the trip on the boat I visited a small typical Laotian village were everything is still exceptional basic; no electricity no roads cooking on a wood fire no internet (and for my American friends indeed no McDonald’s J The guide offered the local teacher some money (from us guests in behalf of the Shoestring organization). This money would been spent for a road to the school, so the kids could walk safer to school.

Well anyway , Luang Prabang is a fine small town with lots of wonderful temples and very nice people. The food is great too. Yesterday I did a quite intensive and exhausting hike through the mountains. The final goal; a stunning waterfall and after the exhausting effort it was really great to take a refreshing bath in the water below the waterfall.

Tomorrow I will travel from Luang Prabang by bus to Vientiane, the capital city of Laos. With the Baron is everything OK and he’s enjoying his holiday very much.

Well a big hug for you all, my next update will be from Vietnam.

Take care!

Hans


N.B.: My image counter tells me I made 2893 pictures yet…..



Chiang Rai (Thailand)

Sunday October 28th

Well my friends I'm arrived in Chiang Rai in the North of Thailand near the Buramn and Laotian border . My trip from Amsterdam, via Bangkok to Chiang Ria was without any real disturbance. No delays, no stressfull moments everything went very smooth. At arrivial in the guesthouse here in Chiang Rai everything was OK. I have a large clean room and slept like a baby at my first night. Boy I was dead tired after my 24 hour travel :-)

Had already a great trip this morning (it's now 12 noon while writing these words) Early out of bed, the weather appeared slight damp but went outside for a walk and breakfast. Encountered a Riksja driver who want me to show some of the city highlights. Boy that was great while cramped into the bike's carriage he drove me along some really nice Budistic temples. Meanwhile the weather improved and has become a clear blue sky. In the few hours I took about 250 pictures! Well I'm continuing my trip, (still have to go for breakfast so I will change that for "Brunch" It's sunday anyway.....

Take care my friends, tonight I will meet the Shoestring group and together we will travell to the Laoting border at Chiang Konhg...Tomorrow the journey continues to Pak Bent via a so called 'slow boat' over the Mekong river.

...see ya!

September 30 2007

My round trip experience in Laos, Vietnam, Cambodia and Thailand

The preparation

In lest than four weeks I hope to be in Laos, or at least in Thailand. It will be a four week round trip in Thailand, Laos, Vietnam Cambodia an Thailand again, before flying back to Amsterdam.

On October 26th I will fly with China Airlines from Schiphol Amsterdam Airport to Bangkok were I will stay for one night and one day, before catching up with the Shoestring group. My journey to and through China was also done with the Shoestring organisation and I must admit it was very well organised. Hopefully the group has some nice members to travel with, but you will read that in this blog the oncoming weeks.

From Bangkok I will fly together with the Shoestring group to Chiang Khong in the north of Thailand near the Laotian border. There my real journey begins…

Going by boat over the Mekong river to Luang Prabang staying there for a few day and continuing the trip by bus to Vientiane. Travelling through Laos over the road to Lak Xao. From there I will cross the Laotian-Vietnamese border to Dong Hoi, Hué and Hoi An. From there flying to Ho Chi Minh City (HCMC) and continuing by boat again over the Mekong river to Phnom Penh. One of the highlights of this trip will be Angkor Wat near Siem Reap. Except from the impressive temple I also hope to meet my TL-friend Richard, better known as Kilted-Arab. I'm really looking forward to meet this fellah!

There I will say goodbye to the group and travel to Bangkok again for a four day rest before flying back to the Netherlands.

Anyway still a few weeks to go….

I’m really looking forward to this journey, different nature, different cultures, different food….all those differences is what travelling make so interesting for me.

Well at least this is the start of my weblog. The next days I will post here my thoughts and you might learn me know better….

Thursday October 25th 2007

Bags are packed I’m ready for my trip to Bangkok (BKK)/Chiang Rai, my first destination. Kilted-Arab sent me an SMS last night (great I was with one leg in my bed) he will find a Singaporean travestite eating cauliflower and he will post this image on TL….so keep posted on that side my friends.

Well in my weblog you find my trajectory which I follow through Thailand, Laos, Vietnam and Cambodia. Well my first night will be in Chiang Rai in the north of Thailand. I’m sure I will have a good sleep after a twenty hour journey. Well I keep you informed via this weblog my friends.
I’m leaving (if no delay) Schiphol Airport in about twenty-four hours (ETD 12:45UTC) with China Airlines flight CI66.

To be continued.....

Hello dear reader,

Today I stumbled via my favourite internet site TrekLens on this opportunity to open a blog. Although I’m Dutch I rather like to write in English, My TL-friends all over the world are able to read English and only a few can read Dutch. Not that I’m such a great writer in the English language, but at least I can myself clarify in this language and maybe even more important, I learn from all the corrections I recive :-)

Well let me first introduce myself. As you can read is my name Hans Spruijt, born in Enschede (The Netherlands) and now living in Haarlem in this same country as were I was born. My daily job is on the airport of Schiphol as technical representative for KLM Cityhopper, a kind of technician you can say. Well when I’m not at work I like to read, in particular (Dutch) literature, history and everything about geography, further is my other time (and money) spending travelling and the last, but not least photography. The site http://www.treklens.com/ has brought me many new friends. Maybe this blog will bring me the same.

Ok it’s a first start after a week holiday with TL friends from Greece, Spain, India, Belgium and the Netherlands. You can find several of the pictures taken with my fellow photographers on TrekLens.com

From now on I’m preparing for my trip to South-East Asia; Thailand, Laos, Vietnam and Cambodia. So as soon as something special happens I will put that in this blog.

When you 'double click' on the picture in the photo viewers, you will get the large image. Feel free to make comments in my guestbook.

Monday September 17th 2007